"When You Are Old" by W.B.Yeats

Moj ulubiony wiersz Yeatsa. Najpierw umiescilem przeklad Zygmunta Kubiaka, a potem moj, tak, zeby miec przed oczami, jak daleko mi do mistrza.

When You Are Old

WHEN you are old and grey and full of sleep,
And nodding by the fire, take down this book,
And slowly read, and dream of the soft look
Your eyes had once, and of their shadows deep;
How many loved your moments of glad grace,
And loved your beauty with love false or true,
But one man loved the pilgrim Soul in you,
And loved the sorrows of your changing face;
And bending down beside the glowing bars,
Murmur, a little sadly, how Love fled
And paced upon the mountains overhead
And hid his face amid a crowd of stars.

Kiedy już siwa twa głowa (przekład - Zygmunt Kubiak)

Kiedy już siwa twa głowa, osnuta snem, zamyśleniem,
Pochyli się nad kominkiem, weź w ręce tę książkę i czytaj,
Czytaj powoli i wspomnij, jak uśmiech twój niegdyś rozkwitał,
I wspomnij, jakim głębokim oczy mroczyły się cieniem.

I wspomnij jak wielu kochało uśmiech łagodny i jasny,
Kochało -- szczerze lub złudnie -- czar, co radość twą zdobił,
Lecz jeden człowiek miłował duszę wędrowną w tobie,
I wtedy miłował najbardziej, gdy w smutku twe oczy gasły.

Schylając się tak, schylając nad tlejącym ogniskiem,
Pomyśl, troche ze smutkiem, o tym, jak miłość odeszła.
Czy odleciała na skrzydłach, by w górach wysokich zamieszkać,
Czy moze twarz swą ukryła w gwiazd zamieci srebrzystej.


Gdy jestes stary

Gdy jestes stary, siwy i wiecznie senny,
Bujajac sie przy ogniu, po ksiazke te siegnij,
I powoli czytaj, o blasku spojrzenia, przysnij,
Twych oczu sprzed lat, i o ich cieniu bezdennym;
Czas radosci dzieliles z wieloma,
Lotny lub trwaly, czar twego piekna porywal rzesze olbrzymia,
Tylko on jeden kochal twa dusze pielgrzymia,
Nawet, gdy smutkow opadla zaslona;
I zblizywszy sie do cieplej ognia poswiaty,
Szeptaj ze smutkiem , o utraconej Milosci,
Ktora nad gor szczyty wzbita wysokosci,
Czmychnela w gwiezdne zaswiaty.