Alda Merini "Missione di Pietro"

Poetyckie przedstawienie dwóch momentów z życia Piotra: najpierw, w Ogrójcu, jego zapewnienie o byciu z Jezusem do samego końca, a kilka godzin później scena zaparcia się Mistrza.


Alda Merini
Missione di Pietro

Quando il Signore, desolato e grigio,
ombra della Sua ombra incespicava
dentro il Suo verbo colmo di incertezza,
Pietro comparve, forte nella braccia
e nelle membra a reggerLo nel mondo...

Quando Pietro fu solo nel peccato,
quando già rinnegava il Suo Signore
e Lo vendeva a tutti nella frode,
Dio non comparve (si era già velato
per la notte più oscura profetata),
ma gli fece suonare dentro il cuore
le campane più vive del riscatto.
PIETRO FU IL PRIMO A IMMEGERSI NEL SANGUE!

Transl. Susan Stewart
Peter’s Mission

When the Lord, desolate and gray,
shadow of His shadows, was stumbling
inside His own Word, and filled with uncertainty,
Peter showed up, strong-armed,
strong in every limb, to carry Him into the world...

When Peter was left alone in his own sin,
when he was already denying His Lord
and was selling Him to everyone, a bait and switch,
God didn’t show up (He had already veiled himself
for the darkest prophesied night),
but he let ring inside his heart
the most vivid bells of ransom.
PETER WAS THE FIRST TO DIVE INTO BLOOD!

Misja Piotra

Kiedy Pan, siwy i strapiony
Cień Swojego cienia, potykał się
w Swoim słowie pełnym niepewności,
Piotr pojawił się, mocny w barach
i w nogach, aby wprowadzić Go w świat.

Kiedy Piotr stał sam w grzechu,
tuż po tym, jak zaparł się Swojego Pana
i przez oszustwo sprzedawał Go wszystkim,
Bóg nie pojawił się (już się okrył
nocą ciemną i zapowiedzianą),
lecz we wnętrzu jego serca wzbudził
najżywsze bicie dzwonów odkupienia.
PIOTR JAKO PIEWSZY ZOSTAŁ ZANURZONY WE KRWI!

Alda Merini "La Sibilla Cumana"

Alda Merini
La Sibilla Cumana

Ho veduto virgulti
spegnersi a un sommo d’intima dolcezza
quasi per ridondanza di messaggi
e disciogliersi labbra
a lungo stemperate nella voce,
nell’urlo, quasi, della propria vita;
vuota di sé ho scrutata la pupilla,
impoverito il trepido magnete
che attirava in delirio le figure.
Così, sopra una forma già distesa
nel certo abbraccio dell’intuizione,
crolla la lenta pausa finale
che intossica di morte l’avventura.


Transl. Susan Stewart
The Cumaean Sybil

I saw blossoms
fade away at the peak of intimate tenderness
maybe because the messages were redundant
and lips melting
for a long time slurred in the voice,
in the cry, maybe, of their own life;
I scrutinized the pupil of the eye, emptied of itself,
the trembling magnet, impoverished,
that drew the figures in frenzy.
This is how, above a form, already outstretched
in intuition’s sure embrace,
the slow final interval gives way,
poisoning the adventure with death.

Sybilla Kumańska

Widziałam pączki
więdnące u szczytu intymnej słodkości
może przez nadmiar wiadomości
i rozpływające się usta,
długo rozpuszczane w głosie,
w krzyku, może, własnego życia;
wyzbyta siebie prześwietlałam źrenicę oka,
biedny, drgający magnes,
który postacie wpędza w delirium
I tak, nad formą, już rozciągniętą
w gotowym objęciu intuicji
upada powolna przerwa końcowa,
która śmiercią zatruwa los.

Alda Merini "Solo una mano d’angelo"

Wracam po długim czasie milczenia. Poezja jest silniejsza niż lenistwo. Czytam wiersze Aldy Merini, współczesnej poetki włoskiej z Mediolanu (zmarła w 2009) oraz ich angielskie tłumaczenie Susan Stewart, amerykańskiej poetki i profesor z Princeton ("Love Lessons - Selected Poems Of Alda Merini" translated by Susan Stewart).

ALDA MERINI
Solo una mano d’angelo

Solo una mano d’angelo
intatta di sé, del suo amore per sé,
potrebbe
offrirmi la concavità del suo palmo
perché vi riversi il mio pianto.
La mano dell’uomo vivente
è troppo impagliata nei fili dell’oggi e dell’ieri,
è troppo ricolma di vita e di plasma di vita!
Non potrà mai la mano dell’uomo mondarsi
per il tranquillo pianto del proprio fratello!
E dunque, soltanto una mano di angelo bianco
dalle lontane radici nutrite d’eterno e d’immenso
potrebbe filtrare serena le confessioni dell’uomo
senza vibrarne sul fondo in un cenno di viva ripulsa.

Transl. Susan Stewart
Only An Angel’s Hand

Only an angel’s hand
Unsullied in itself, in its love for itself,
could
offer me the hollow of its palm
reversing my crying into it.
The hand of a living man
is too tangled in the threads of todays and yesterdays
is too filled with life and the living plasma of life!
A man’s hand will never cleans itself
on behalf of his own brother’s calm crying
And so, only a white angel’s hand
out of distant roots, nourished by eternity and immensity,
could calmly sift man’s confessions
without shaking at the palm in a sign of intense repulsion.

Moje tłumaczenie
Tylko ręka anioła

Tylko ręka anioła
W sobie nieskalana, miłością do siebie,
mogłaby
darować mi wgłębienie dłoni
aby wypełnić je moimi łzami
Ręka żywego człowieka
jest zbyt poprzetykana nićmi wczoraj i jutro,
jest zbyt wypełniona życiem i plazmą życia.
Ręka człowieka nigdy nie umyje się
w cichym płaczu swojego bliźniego!
Dlatego, tylko ręka białego anioła
z odległych korzeni karmionych wiecznością i bezmiarem
mogłaby spokojnie przesiewać wyznania człowieka
bez potrząsania dłonią w niepohamowanym odruchu wstrętu.